“Mentaal sterk door de ring”, “Met uitstraling door de ring”, rijden in “the flow”; wat houdt dit nou toch eigenlijk allemaal in. Wanneer ben je nou eigenlijk “mentaal sterk”? Als je foutloos een proef kan rijden? Als je eerste wordt? Als je “fijn” op een wedstrijd gereden hebt? Ik merk in mijn praktijk dat iedereen een andere omschrijving gebruikt voor “mentaal sterk”.
Ik zie regelmatig op wedstrijden ruiters met een strakke geoefende lach om hun mond naar de wedstrijdring rijden, nog even om de ring het paard “voor het been maken” of nog even een oefening doen die het paard moeilijk vindt als laatste check om zo de proef te starten. De spanning stijgt zeker als deze laatste check niet helemaal verloopt als gepland. De strakke lach verandert dan in een rood hoofd en hop we betreden de ring.
Paarden voelen de stress van ruiters meer dan dat wij ons realiseren; bij stress spannen de spieren van de ruiter aan dus onze hulpen zullen anders aanvoelen, de hartslag van de ruiters gaat omhoog en het bekende “lontje” wordt korter. Het paard voelt dit feilloos aan en wil eigenlijk maar 1 ding wat moeder natuur hen heeft geleerd; vluchten. In mijn praktijk hoor ik regelmatig; “Ja op wedstrijd laat mijn paard mij vallen, dan schrikt hij van alles!” of “Inrijden gaat goed maar hij weet dat het in de wedstrijd ring moet gebeuren en dan komt hij achter mijn been of schrikt hij steeds”. Ook zijn er paarden die zich soort van afsluiten en niet meer bereikbaar zijn.
“Wedstrijd rijden” valt zeker goed te leren, het eerste leerpunt is dat jouw paard reageert op jou, als jij dat begrijpt ben je al goed op weg. Niet onbelangrijk; dierwelzijn neemt dan direct toe. Ik gebruik verschillende methodes om ruiters te leren controle te houden tijdens de wedstrijd. Mischa Koot vertaalt deze methodes voor de ruiters als zij te paard zijn en zo valt theorie en praktijk mooi samen.
Want hoe fijn is het om te kijken naar een combinatie waar je ziet dat er harmonie is, plezier is voor ruiter en paard. Dat was toch onze eerste drive om te gaan rijden, de liefde voor de paarden? De strakke geleerde lach verandert in een gemeende glimlach omdat het gewoon super is om met controle rond de wedstrijd ring te rijden. Het vertrouwen dat het gaat lukken en dat dus niet nog even een onderdeel geoefend moet worden net voordat de proef begint. Trots op jezelf en op je paard. Als je dit voelt dan heb je vanzelf uitstraling in de ring. Het leuke is dat juryleden veel meer vergevingsgezind zullen zijn want dat zijn ook maar mensen en mensen reageren op positiviteit. Zeker op hoger niveau worden de verschillen onderling kleiner en dan kan die “gun factor”, die je echt zelf in de hand hebt, net het verschil maken.
Mariska Hasselaar
http://www.esperance-psycholoog.nl/
** Column TTD Ambassadrice Danielle van Mierlo, starten bij Glock's dat moet je meemaken **
Wauw! Op het moment ik deze column schrijf zijn we met de veewagen onderweg naar huis vanuit Oostenrijk. 1176 Kilometer is de reis in totaal vanaf thuis tot Villach-Oorstenrijk. Een behoorlijke rit, maar het is zeker de moeite waard. Deze wedstrijd, georganiseerd door Glock Perfection, is alles GEWELDIG. Met foto's krijg je er wel een beeld van, maar als je het in het echt mag meemaken is het overweldigend. Zoals de aankleding, je hebt een dog wellness, een cinema, een styling room, de gehele dag 5 verschillende thema's buffetten, etc.
Naast alle luxe en verwennerijen moest er natuurlijk ook gewerkt worden. Met Ucento reed ik mee in de U25 rubriek. We waren in vorm en met de extra begeleiding van Hans Peter Minderhout liep Cento echt top!
De eerste proef was de Inter2, tijdens het losrijden stond Cento er super goed aan. Tijdens de proef voelde ik hem steeds meer ontspannen, maar ik had hem liever wat actiever gehad. De proef ging netjes en was foutloos. Deze rubriek wonnen we en dat hebben we natuurlijk gevierd.
De wedstrijd erna wilde ik hem toch wat flitsender in de de proef hebben. Dus heb ik goed nagedacht wat ik anders moet doen om dit voor elkaar te krijgen. Aan het losrijden wilde ik niks veranderen want dat was goed. In de proef moet je niet anders gaan rijden, want dan krijg je fouten. Dus wat bleef er over? Het rondje rond de ring voordat we mogen beginnen. Je hebt daar maar ongeveer 2 minuten, maar daar valt vaak nog wel heel veel winst te halen voor in je proef.
De eerste dag heb ik mooi gedraafd en de aanleuning nog wat gecontroleerd, meer niet. De andere dag heb ik wat overgangen draf-passage gedaan, om hem goed op het achterbeen te houden en hem scherp aan mijn hulpen te houden.
Dit pakte goed uit, want de proef ging een stuk beter dan de dag ervoor.
Deze tip wil ik jullie daarom ook meegeven, dat dat kleine rondje rond de ring voordat de bel gaat, vrij belangrijk is. Ben je aan het afwachten totdat je mag beginnen en laat je je paard uit elkaar vallen en de aanspanning verdwijnen, dan heb je in 1 rondje een half uur losrijden weg gegooid. Misschien als je nog wat schakelt, na laat geven of een keer aan je been zet voordat je begint, wordt die 6 wel een 7.
Einde van deze maand gaan we met 2 paarden naar de World Dressage Masters wedstrijd in München. Dit wordt het internationale U25 debuut van Azzurro. Hier kan ik ook mooi even 2 dagen uitproberen wat voor hem de beste voorbereiding is rond de ring. En proberen gelijk de eerste dag een goede beslissing te maken.
Proef dag 1;
Proef dag 2;
Het is zo balen wanneer je paard of pony anders reageert op je hulpen tijdens de proef.
Je hebt thuis goed getraind, het losrijden ging ook naar je zin en in de proef lijk je wel een heel ander paard onder je te hebben. De impuls en nageefelijkheid is ver te zoeken en het is voor je gevoel overleven naar het afgroeten. Dit is wat overdreven uitgelegd, maar we hebben het gevoel allemaal wel eens meegemaakt.
Waar zou dit vandaan kunnen komen? Spanning bij paard en/of ruiter is de meest voor de hand liggende oorzaak. Zenuwen, overconcentratie of afleiding geeft een andere lichaamsaanspanning, zowel bij paard en ruiter. De hulpen die je dan geeft of die je paard ontvangt zijn dan natuurlijk anders dan thuis en bij het losrijden.
Wat ook zou kunnen, is dat je paard of pony weet uit gewoonte dat je netjes gaat zitten in de proef. Dat je dan niet meer corrigeert zo als het zou moeten om hem aan de gang te houden tot het einde van de proef. Bij het eerste uitstrekken komt je paard al achter je been. En dan moet je nog 24 onderdelen.
Dit zijn voorbeelden waar het aan kan liggen. Belangrijk is om eerst de oorzaak te zoeken en daar vandaan het op te lossen.
Bij voorbeeld 1 heeft het tijd nodig om stukje bij beetje de spanning af te laten vloeien. Je kunt beginnen te bedenken waar de spanning vandaan komt? Heeft deze spanning te maken met invloed van buitenaf .Willen winnen, de concurrentie, een paraplu die misschien wel omhoog gaat als je langs rijdt.
Zet dit om in gedachten waar je wel invloed op hebt. Zoals als ik een goede proef rij, door hier en daar op te letten, heb ik grote kans op winst en prijs. Of, of zij heeft ook wel een leuke pony, maar ik ook en zij kunnen ook een foutje maken. Of die paraplu zal wel omhoog gaan maar als ik daar stelling hou heb ik in ieder geval meer controle voor het geval het gebeurt.
Moeilijk is altijd als je paard zich afsluit. Neem thuis goed je proef door en kijk waar grijze zones zijn ( de stukken waar je geen cijfer krijgt ) als je van te voren weet waar deze zitten kun je op tijd je paard een keer aan je been zetten of los werken of wat nodig is om hem weer zijn aandacht bij jou brengen. Mocht hierdoor het ritme of aanleuning een keer wat minder mooi zijn krijg je geen min punten en ben je op tijd klaar voor je volgende onderdeel. Doe je dit geregeld dan zal je paard na een paar proeven door hebben dat je blijft rijden. Durf tijdens de proef ook een keer je been los te laten en dan opnieuw je hulp te herhalen. Misschien reageert je paard niet meer op je hulp omdat je al 3 minuten de voorwaartse hulp zit te klemmen en voelt hij deze niet meer.
Rij thuis altijd je proeven een aantal keer door of 4-5 onderdelen achter elkaar en geef bijvoorbeeld expres een keer gas waar hij het niet verwacht. Bijvoorbeeld in een hoek of bij het uitrijden van je schouderbinnenwaarts.
Ik kan niet de oplossing geven want iedere ruiter en paard heeft een andere oorzaak. Dit zijn enkel wat voorbeelden die het meest voorkomen. Belangrijk is wel dat je goed na gaat voor jezelf waar het aan ligt dat de wedstrijd anders gaat als de training. En denk thuis na hoe je dit wilt oplossen in stapjes, ipv in de proef erachter komen en het daar op te lossen.
Foto; Le-Fotografie.nl
** Column Danielle van Mierlo, de start van het nieuwe outdoor seizoen **
Afgelopen week was CDI Outdoor Zeeland, dit was mijn eerste internationale wedstrijd van het seizoen. Met Azzurro in de Lichte Tour, Ucento in de U25 en Dayano als trainingspaard zijn we gelijk weer helemaal ingewerkt. Want het was behoorlijk druk. Gelukkig heb ik super fijne paarden die zich voorbeeldig gedragen en genieten van de extra aandacht.
Het was voor de organisatie de eerste keer dat ze een internationale wedstrijd organiseerde en het was een top concours. Leuke prijzen, volle rubrieken, behulpzame vrijwilligers en natuurlijk werkte het weer ook mee.
Het was een klein beetje een Toptalent Dressage feestje. Teamleden Maxime en Mabel reden in de Young Riders en Junioren rubrieken mee. Ze hebben goede proeven laten zien en hebben net als ik veel ervaring opgedaan. Daarnaast hebben we leuke foto's kunnen maken met de prachtige jasjes aan die gesponsord zijn door Lamantia Couture Nederland!
Door deze wedstrijd gereden te hebben weet ik waar ik de volgende wedstrijd op wil letten. Bij sommige dingen ben ik weer even wakker geschud en de dingen waar ik wat onzeker over was zijn achteraf meegevallen.
Ik heb 6 fijne proeven gereden en mijn paarden lieten goede dingen zien. Af en toe zelfs kippenvel momenten. Toch baalde ik soms een klein beetje als ik geen foutloze proef had gereden, terwijl ik met de opleiding van mijn paarden bezig ben. Nu ik dit weer goed in mijn hoofd heb, heb ik mijn doelen voor de komende wedstrijden aangepast.
Natuurlijk zijn dit hoge verwachtingen die haalbaar zijn. Maar met een andere kijk op die doelstellingen haal ik de druk, die ik er voor mezelf op legde, eraf
Ik kijk erg uit naar dit wedstrijdseizoen en dat ik met veel plezier succesvol ben. En dat hoop ik ook voor jullie!
Foto; Rob van der Vlist
We hebben er allemaal wel eens gestaan. In de ruitersportwinkel voor het rek met de bitten. Welke past het beste in jouw paard zijn mond en waar niet of nauwelijks over wordt gedacht, welke past het beste bij jouw handinwerking.
Samen met Karin Toetenel van het bedrijf 2fithorses hebben we de bitten die ik gebruik en de monden van de paarden op de detail nagekeken en kwam ik er achter hoeveel er bij komt kijken om het juiste bit voor je paard te vinden. Karin is een erkend bitfitter en heeft een opleiding gevolgd over dit onderwerp. Ze kijkt ook naar de manier van rijden en past niet alleen het bit aan op je paard maar ook op jouw teugelvoering. Zodat de inwerking van jouw teugelhulp met de juiste druk wordt doorgegeven.
Ik had voor mijn idee al heel goed passende bitten waar mijn paarden fijn op liepen, maar het kon dus toch nog beter.
Er kan naar mijn mening nog heel veel winst behaald worden bij het nakijken van het bit waar je je paard mee rijdt. Hoe vaak laat je het zadel per jaar nakijken, daar wordt veel geld aan besteed. Waarom niet een extra controle op het bit, dit is immers de communicatie tussen ruiter en paard.
Het zal tijdens het rijden voor paard en ruiter fijner zijn als ze met een beter passend bit met 1 teugelhulp het gewenste resultaat te krijgen, dan 5 grotere hulpen te moeten geven om dan de reactie te krijgen die je wilde. Dan is het "vriendelijke" bit niet meer zo lief.
Ook een voorbeeld is het straffen van je paard in de mond. Je zou denken wat zielig dat doe ik niet, maar ik zie het zo vaak om me heen gebeuren en zonder enig besef van de ruiter wat die zojuist echt heeft gedaan.
De pijn die het paard op zijn lagen voelt kun je zelf ondervinden; leg een bit net onder je knie op je scheenbeen en geef en dan een flinke sjor aan dat x 10 is ongeveer wat het paard in zijn mond voelt na een ruk.
Daarnaast kun je de lagen ernstig beschadigen, met botwoekering tot gevolg, wat grote problemen zal geven.
Ik ben me er bewust van geworden hoeveel er bij komt kijken om een passend bit voor je paard te vinden. En een kijkje laten nemen kan geen kwaad en het is best belangrijk. Je kan beter problemen te voorkomen dan achteraf oplossen.
Foto; Le-Fotografie.nl